Potrzebujemy na naszej drodze jakiegoś zasadniczego punktu odniesienia, niezmiennego i trwałego. Jakiejś zasady, która sprawdza się zawsze. Aby ją odkryć musimy się wsłuchać w to, co ukryte w naszym własnym sercu i właśnie do tego zaprasza cała duchowa tradycja judeochrześcijańska – pierwsze przykazanie to – słuchaj! Owocem takiego wsłuchania się jest odkrycie, że wszystkie praktyczne pouczenia, zasady i przykazania można przełożyć na język miłości. Taka uniwersalna mądrość, którą kieruje się nasze serce jest najlepszą odpowiedzią na wszystkie życiowe sytuacje, których przecież nie da się zaplanować. Kiedy już całkowicie ufamy mądrości serca, czyli miłości mieszkającej w nas, wtedy życie staje się jedną wielką symfonią piękna, radości i trudności, których pokonywanie jest odkrywaniem mocy mieszkającej w nas.
